داستان این نقاشی به همراه نکات آن را در اینجا ثبت می کنم.
این نقاشی از جمله کارهای سریع و موردعلاقه من است. یادم می آید که مقوا را با چسب کاغذی به تختخ چسباندم.
برای این کار از مقوای اشتنباخ ۵۰ درصد کتان استفاده کرده‌ام و باید بگوی در برابر حجم رطوبت استفاده شده در این کار خیلی عالی دوام آورد بدون اینکه مقوا تاب بردارد.
برای شروع ابتدا نیاز بود مقوا کاملا خیس باشد. نصف لیوان آب روی مقوا ریختم. و سپس رنگ گذاری را شروع کردم.
به‌خوبی خاطرم هست که در اینجا تعدادرنگ‌هایم بسیار محدود بود و من تازه کار آبرنگ را شروع کرده بودم. رنگ‌های مدل اصلی صورتی و بنفش بود اما به ناچار نزدیکترین رنگ‌های موجود یعنی آبی و قرمز را به کار بردم. برخلاف تصورم نقاشی زیبایی از کار درآمد. و من یاد گرفتم که به ابزار وابسته نباشم و اجازه ندهم محدودیت‌هایم مانع حرکتم شوند.
از دستمال کاغذی برای پاک کردن بخش هایی از گل‌های آبی و قرمز استفاده کردم. پس از چندلایه رنگ کلیت کار تمام شد.
در مراحل نهایی جاهایی که لازم دیدم نیز از تکنیک قطره های آب و همچنین چاشیدن قطره های رنگ روی زمینه استفاده کردم.
سپس مقوای نقاشی را با سشوار خشک کردم و پس از خشک شدن جزئیات نهایی مانند شاخه‌ها و برگ‌ها و غنچه‌ها را به نقاشی اضافه کردم.
و در آخر و پس از خشک شدن کامل مقوا از ناخن و دسته قلمو برای خراشیدن مقوا و ایجاد بافت سفید استفاده کردم.
تجربه زیبایی بود.